نقش پول رایج و رمز ارزهای محرمانه در تأمین مالی تروریسم

وزارت دارایی آلمان اعلام کرد استفاده مجرمانه از مونرو و زی کش رو به افزایش است. در گزارش اخیر این وزارتخانه آمده است، استفاده از رمز ارزهای محرمانه می‌تواند روزی جایگزین بیت کوین در وب تاریک (Dark Web) برای تامین مالی تروریسم شود.

این گزارش به طور دقیق به برجسته کردن تفاوت‌های میان رمز ارزهای مختلف می‌پردازد. در حالی که شرکت‌های تحلیل‌گر بلاک چین اغلب می‌توانند یک فرد را به والت بیت کوین مرتبط کنند اما پروتکل‌های محرمانگی در این رمز ارزها کارایی آن‌ها را محدود می‌کند.

مجرمین همچنان پول رایج را به رمز ارزها ترجیح می‌دهد

وزارت دارایی آلمان در 11 اکتبر گزارش پول‌شویی و تمرکز مالی تروریست با عنوان «نخستین تحلیل و بررسی خطر ملی» را ارائه داد. این وزارتخانه بررسی خطرات فعلی و تهدیدهای آینده چنین جرائم مالی را از دسامبر 2017 آغاز کرده بود. اکنون 35 عضو دیگر فدرال و مقام‌های دولتی به این تحقیق و بررسی ملحق شده‌اند.

این تحلیل، کاربرد رمز ارزها را به عنوان یک عامل ریسک برای آینده تشخیص داده است. اگرچه بین رمز ارزهای شبه محرمانه مانند بیت کوین با ارزهای دیجیتالی متمرکز بر محرمانگی مانند مونرو و زی کش تمایز قائل شده است.

وزارت دارایی آلمان ادعا می‌کند، خطر رمز ارزهای محرمانه بیشتر از ارزهایی مانند بیت کوین است. ذات محرمانه آن‌ها باعث می‌شود کنترل اقدامات مجرمانه مربوط با کاربرد آن‌ها بسیار سخت‌تر شود و بنابراین مجرمان شروع به استفاده بیشتر از آن می‌کنند.

با این حال این وزارتخانه خاطرنشان می‌کند، استفاده از وب تاریک به عنوان یک روش برای تروریسم مالی به دلیل توسعه رمز ارزهای محرمانه رو به کاهش است.

این گزارش همچنین در ادامه بیان می‌کند، شواهد زیادی برای اثبات این موضوع که رمز ارزها برای تروریسم مالی در آلمان مورد استفاده قرار گرفته‌اند، وجود ندارد. با این وجود، این وزارتخانه مدعی است ارتباط آن را با گروه‌های افراطی شناسایی کرده است.

بر اساس این گزارش نوسانات رمز ارزهای موجود، استفاده از آن‌ها را به عنوان وسیله پرداخت محدود می‌کند. با این وجود کسانی که در پشت این گزارش قرار دارند معتقدند رمز ارزهای پایدار گزینه بالقوه برای پرداخت‌های سریع بین‌المللی بین شبکه‌های مجرمانه هستند.

در ادامه این گزارش آمده ماهیت قابل ردیابی بیشتر رمز ارزها که ویژگی‌های محرمانه ندارند، آن‌ها را به یک انتخاب ضعیف در مقایسه با پرداخت‌های تثبیت شده‌تر و شناخته شده تر مانند پول نقد تبدیل می‌کند.

استفاده از پول نقد، در مقایسه با استفاده از رمز ارزهای محرمانه، هیچ ردپای قابل پیگیری از خود به‌جای نمی‌گذارد و مدیریت آن آسان‌تر است، بنابراین می‌توان فرض کرد که برای نمونه انتقال وجوه برای تأمین مالی تروریسم با سرویس‌های انتقال دهنده حواله یا پول نقد در حال حاضر به طور عمده از طریق افراد صورت می‌گیرد.