زنجیره‌های جانبی (SideChain) سازوکاری برای رفت‌وبرگشت توکن و دارایی‌های دیجیتال از یک بلاک چین به یک بلاک چین دیگر است.

یکی از اهداف اصلی ایجاد بلاک چین اتریوم استفاده از توکن‌ها بوده است. استاندارد ERC-20 چارچوبی برای مدیریت توکن‌ها در بلاک چین اتریوم است.

بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال دارای ماهیت فیزیکی نیستند به همین دلیل هکرها تلاش می‌کنند از روی بیت کوین کپی کرده و بیشتر از یکبار خرج کنند.

با پیدایش فناوری بلاک چین شیوه‌های جدیدی مثل ICO و STO برای تأمین مالی به وجود آمده‌اند که بدون مشکلات ساختارهای سنتی به توسعه پروژه‌ها و استارتاپ‌ها کمک می‌کنند.

بیت کوین محبوب‌ترین و اولین رمز ارز مبتنی بر بلاک چین است که با تلاش گروه یا فردی ناشناس به نام «ساتوشی ناکاموتو» در سال 2008 ایجاد شد.

برخلاف اپلیکیشن‌های متمرکز که روی تنها یک رایانه به اجرا درمی‌آیند، اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) روی شبکه‌‌ای از رایانه‌های بدون واسطه اجرا می‌شوند. آنها از زمان ظهور شبکه‌های بی‌واسطه به وجود آمده‌اند.

به دلیل علاقه روزافزون دولت‌ها و نهادهای مرکزی برای کنترل دارایی‌های رمز ارزی از یک ابتکار جدید با نام مخلوط‌کن رونمایی شده است.

استخر ماینینگ محلی است که در آن تعداد زیادی از ماینرها جمع شده و با همدیگر برای ماین (استخراج) یک کوین خاص شریک می‌شوند.

سختی شبکه‌های بلاک‌چین در هنگام ماینینگ متغیر است و توان پردازشی یکی از عوامل مهم در میزان این سختی است.