تعرفه برق ماینینگ در ایران گران می‌شود، رگولاتوری سایر کشورها چگونه است؟

نرخ توان پردازشی شبکه بیت کوین به ۶۹ کوینتیلیون رسیده و ماینرها با وجود تمایل برای ماینینگ باید با ریسک عدم رگولاتوری مواجه شوند.

“برق فارم‌های ماینینگ موقتا قطع می‌شود” این جمله‌ای است که مسئولان وزارت نیرو در ایران گفته‌اند و این روزها به تیتر داغ محافل ماینرها تبدیل شده است.

در این بررسی از آی‌آر بلاک چین علاوه بر ایران چندین کشور دیگر که به نظر می‌رسد فعالیت‌های ماینینگ به صورت گسترده در آنها انجام می‌شوند از منظر رگولاتوری مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

چین و رگولاتوری ماینینگ

دولت چین در دو سال گذشته روی خوشی به رمز ارزها نشان نداده و همیشه از سیاست اول بلاک چین پیروی کرده است.

این سیاست تا همین امروز هم به خوبی توسط غول‌های تجاری چین از جمله علی‌بابا به جلو می‌رود.

اما در زمینه ماینینگ (استخراج) رمز ارزها دولت چین از همان ابتدا عکس‌العمل خاصی نشان نداد و اجازه داد تا استان سیچوان در این کشور به یکی از قطب‌های اصلی ماینینگ بیت کوین در جهان تبدیل شود.

امروز بیشترین دستگا‌ه‌های ماینر در چین تولید می‌شوند و سالانه ۷۰ درصد از کل بیت کوین های تولید شده در جهان با تلاش ماینرهای مستقر در چین یا متصل به استخرهای چینی به دست می‌آید.

اما در دو ماه گذشته دولت چین به دلیل چیزی که خودش آن را تهدید برای محیط‌زیست این کشور می‌داند صنعت ماینینگ را در لیست صنایع پرخطر گذاشته است.

هر چند هنوز هیچ گونه برخورد قهرآمیز با چینی‌های ماینر صورت نگرفته است. این توییت فعلا جدیدترین سندی است که نشان می‌دهد اژدهای چینی هنوز به ماینرها حمله نکرده است!

روسیه

روسیه هم کم و بیش مسیر برادر بزرگتر یعنی چین را طی می‌کند. چارچوب رگولاتوری رمز ارزها در روسیه مشخص نیست با این حال استفاه از آنها به عنوان شیوه پرداخت ممنوع است.همچنین به علت همین فضای خاکستری مقامات دولت روسیه هر زمان بخواهند می‌توانند فعالیت فارم های ماینینگ در این کشور را متوقف کنند.  اما روسیه به علت آب و هوای سرد و بهای نستبا ارزان انرژی یک از مقاصد دلپذیر برای ماینرها بوده و احتمالا در آینده هم خواهد بود.

ایران

سیاست‌های ایران در زمینه رمز ارزها و بلاک چین نمی‌تواند چندان با روسیه تفاوت داشته باشد. مثلا چند ماه پیش خبری منتشر شد که از همکاری انجمن روسی صنعت رمز ارز با آزمایشگاه بلاک چین ایران وابسته به دانشگاه شریف خبر می‌داد.

در ایران هم استفاده از بیت کوین به عنوان شیوه پرداخت بر اساس آخرین پیش‌نویس سیاست‌نامه بانک مرکزی فعلا ممنوع است.

اما در بخش ماینینگ نهادهای مختلفی می‌خواهند متولی باشند و مدیریت این صنعت را در دست بگیرند.

وزارت صمت، وزارت فناوری اطلاعات و ارتباطات، وزارت نیرو و بانک مرکزی از جمله اصلی‌ترین نهادها در ایران هستند که می‌توانند با تصمیمات مختلف جریان رشد ماینینگ بیت کوین در ایران را به سمت و سوی مورد نظر خود هدایت کنند.

همچین نهادهای دیگری ممکن است در ماینینگ بیت کوین ذینفع باشند که معمولا از آنها به عنوان دست‌های پشت پرده یاد می‌کنند.

به هر حال جدیدترین تصمیم سازمان توانیر وابسته به وزارت نیرو قطع موقتی انشعاب برق فارم های ماینینگ و گام بعدی افزایش تعرفه برق برای ماینینگ در ایران است. در حال حاضر شنیده‌ها حاکی از این است که سندیکای برق ایران پیشنهاد داده تعرفه برق برای فارم‌های ماینینگ به ازای هر کیلووات ساعت به ۹۰۰ تومان افزایش داده شود در حالیکه این مقدار با احتساب برق صنعتی تاکنون ۹۰ تومان بوده است.

به موازات همین خبر از چند هفته پیش دست کم چندین هزار دستگاه ماینر در شهرهای مختلف ایران توقیف شده و به همین دلیل خیلی از فارم‌ها تعطیل شده‌اند.

آنچه مسلم است نبود رگولاتوری شفاف برای صنعت ماینینگ و فعالان این حوزه به رشد آن ضربه می‌زند. این قضیه به حدی جدی است که ماینرها حتی حاضرند قوانین نه چندان منصفانه را بپذیرند اما این وضعیت بی‌قانونی به پایان برسد. بنا بر اعلام نظر برخی از متخصصان ایران این پتانسیل را دارد تا به بهشت ماینینگ جهان تبدیل شود.

کانادا

این کشور سردسیر آمریکای شمالی شرایط جغرافیایی مساعدی برای ماینینگ بیت کوین داشته و دولتمردان هم خیلی زود قوانین لازم را تصویب کردند تا از مزیت این صنعت برای اقتصاد کانادا استفاده کنند.

کانادا یک کشور رمز ارز دوست محسوب می‌شود و استارتآپ‌های مبتنی بر بلاک چین و فارم های ماینینگ احتمالا می‌توانند از امتیازات دولت این کشور بهره‌مند شوند.

در کانادا منابع مناسبی برای انرژی‌های تجدیدپذیر وجود دارد که این نکته باعث جذاب شدن آن برای ماینرها می‌شود.

اما رگولاتوری هم در این نقطه از جهان شفاف و کارآمد است. افرادی که بیت کوین داشته باشند باید مالیات آن را پرداخت کنند و این یعنی صاحبان فارم‌ها هم معاف از مالیات نیستند. به علاوه تبادل و خرید و فروش رمز ارزها نیز تحت قوانین خاص این کشور مجاز است.

ایسلند و جمهوری چک

در جمهوری چک بیت کوین به عنوان یک دارایی ناملموس شناخته شده و دولت این کشور در مجموع موضع مثبتی نسبت به رمز ارزها دارد.

شایان ذکر است استخر اسلاش‌پول (Slushpool) که فراهم کننده ۷.۵ درصد از توان پردازشی شبکه بیت کوین است در این کشور واقع شده است.

ایسلند هم با شرکت جنسیس ماینینگ (Genesis Mining) یکی از کشورهای مطرح در حوزه ماینینگ است.

این کشور به دلیل آب و هوای قطبی و منابع انرژی تجدید‌پذیر توانسته فارم های بزرگی را در خودش جای دهد، فارم ‌هایی که گاها مورد سرقت هم قرار گرفته‌اند.

در هر دو کشور رگولاتوری نسبت به رمز ارزها و ماینینگ شفاف نیست و همچنان باید منتظر ماند تا قوانین در این حوزه‌ها تصویب شود.

رگولاتوری ماینینگ در آمریکا

بیت کوین در ایالات متحده به عنوان یک کالا شناخته شده اما تاکنون تلاش مدونی برای رگولاتوری ماینینگ انجام نگرفته است.

تنها یکی از ایالت‌های نیویورک بوده که در مارس ۲۰۱۸ ماینینگ را به مدت ۱۸ ماه ممنوع اعلام کرده است.

اما فرهنگ ماینینگ در آمریکا قوی است و به هر حال گیک‌ها ماینینگ را در آمریکا شروع کردند. علی رغم فضای خاکستری قانونگذاری اما هیچ محدودیت برای فارم های ماینینگ وضع نشده است.

حتی به نظر می‌رسد دولت این کشور استفاده از فارم های مبتنی بر انرژی‌های تجدیدپذیر را تشویق هم می‌کند. چندی پیش طرحی در کالیفرنیا در دست اجرا قرار گرفته که ۱۰ تا ۱۳ مگاوات انرژی خورشیدی در روز را برای ماینرها فراهم می‌کند.

رگولاتوری و ماینینگ ، دو روی یک سکه

بررسی قوانین در این کشورها نشان می‌دهد که هر چه رگولاتوری موثر کمتر مورد توجه قرار بگیرد، امکان فعالیت برای این صنعت نوپا کمتر می‌شود.

کشورهای با قوی‌ترین اقتصاد کمترین محدودیت‌ها را برای ماینینگ در نظر گرفته‌اند چون می‌دانند که این صنعت می تواند برای آنها مزایای نسبی به همراه داشته باشد.

در واقع اگر بخواهیم بار دیگر  بعد از جنگ سرد جهان را بلوک بندی کنیم، اغلب کشورهای بلوک شرق نگاه منصفانه‌ای به ماینینگ ندارند در حالی که در کشورهای بلوک غرب از آن استقبال شده است.

در نهایت فضای خاکستری رگولاتوری در کشورها نه تنها منجر به عقب ماندگی در این صنعت می‌شود حتی ممکن است سرمایه‌های آن کشورها را به سمت مناطقی گسیل دهد که شرایط و امکانات بهتری برای ماینینگ وجود دارد.