عرضه سکه اولیه (ICO) علی‌رغم مزایایی که برای تأمین مالی دارد اما هنوز به بلوغ کافی برای استفاده انبوه نرسیده است. گزارشی که چند روز پیش از طرف سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) منتشر شده ضمن بررسی این موضوع، نگاه جامعی به انواع روش‌های توزیع توکن و چگونگی ایجاد آن‌ها بر بستر فناوری‌های توزیع شده، داشته است.
نویسندگان این گزارش معتقدند هدف از تدوین آن ارائه یک راهکار عملی برای راه‌اندازی عرضه سکه اولیه (ICO) نیست و بیشتر ناظر بر بحث‌های نظری در حوزه توکن ها و اقتصاد مبتنی بر توکن است.
در بخشی از گزارش آمده است اگرچه ICO ها برای جمع‌آوری سرمایه اولیه مفید به نظر می‌رسند. اما مسائلی مثل عدم بلوغ این مدل که باعث دشوار شدن تخمین ارزش توکن ها برای شرکت‌های مختلف می‌شود میزان اقبال عمومی به آن را کاهش می‌دهد.
در هنگام شروع یک ICO باید میان پروژه‌های مبتنی بر بلاک چین (Blockchain) و پروژه‌های غیر بلاک چینی تفاوت قائل شد. گروه اول پتانسیل بیشتری برای جمع‌آوری سرمایه از طریق ICO دارند.
به‌علاوه پژوهشگران سازمان توسعه و همکاری اقتصادی در این گزارش ادعا می‌کنند که شرکت‌ها و استارتاپ‌ها ممکن است به توکن‌ها برای جمع‌آوری سرمایه اعتماد نداشته باشند.
دلیل اصلی این عدم اعتماد نبود قوانین و رگولاتوری مناسب در این حوزه است که در برخی کشورها به علت نبود شفافیت وضعیت بدتری هم پیدا می‌کند.
از طرفی بعضی از سرمایه‌گذاران نمی‌دانند دقیقاً قرار است سهامدار چه پروژه‌ای باشند و بر روی چه ایده‌ای سرمایه‌گذاری می‌کنند.
این یعنی آن‌ها مقاله‌های سفید و سایر اطلاعات همراه با یک ICO را بررسی نمی‌کنند و این خودش یکی دیگر از عوامل عدم بلوغ این مدل تأمین مالی است.
coindesk.com
