مجوزهای لازم برای راه‌اندازی فارم را گرفته‌اید و حالا دارید به این فکر می‌کنید که اکنون زمان تعیین مکان مناسب برای نصب ماینرها و سایر تجیهزات است. حداقل چند صد دستگاه ماینر چند روز پیش پس از طی کردن یک مسیر طولانی از چین به تهران رسیده‌اند، بالاخره از گمرک گذشته‌اند و در حالا در یکی از اتاق‌های خانه جا خوش کرده‌اند.
اما خانه محل مناسبی برای نگهداری از این دلبرهای دیجیتال نیست. پر و سر صدا هستند و احتمالا همسایه‌های کنجکاو می‌خواهند هر جور شده از ماجراجویی جدید شما سر در بیاورند. در این شرایط شاید نیازمندی‌های همشهری نقطه مناسبی برای شروع باشد. زیر عنوان رهن و اجاره یا فروش شاید آگهی را ببینید که صاحب یک کارخانه متأسفانه ورشکسته شده، سوله‌اش را برای فروش گذاشته است یا مثلا دانشگاهی یک دیتاسنتر بیکار دارد که آن را برای اجاره در اختیار شما قرار می‌دهد. ممکن است اسم دانشگاه شما را به یاد روزگاری بیندازد که قصد داشتید در یکی از پارک‌های علم و فناوری استارتآپ راه بیندازید و مگر راه‌اندازی فارم چه چیزی کمتر از استارتآپ دارد؟
هر کدام از این مکان‌ها مزایا و معایب خودشان را دارند. مثلا استفاده از یک کارخانه ورشکسته یا متروکه برای فارم به معنی در اختیار داشتن برخی از تجیهزات به صورت پیش‌ساخته و آماده است. در کارخانه یک طرح چیدمانی از قبل وجود دارد و نیازی به پارتیشن بندی مجدد نیست. کارخانه لوله‌کشی آب و گاز و سیم‌کشی برق و تلفن را برای رفع حداقل نیازهای اولیه دارد. در این محیط قبلا نورپردازی انجام شده و شاید اتاق هایی برای استراحت در آن وجود داشته باشد.
البته اینها همه نیازمندی‌های پایه‌ای شما را بر طرف می‌کنند در حالیکه برای راه‌اندازی فارم ماینینگ ممکن است مجبور باشید تمام این منابع را ارتقا دهید. با این حال راه‌اندازی فارم در سوله یک کارخانه که عملا تغییر کاربری آن محسوب میشود ممکن است با مخالفت‌های مقامات محلی رو به رو شود. مردم به سر وصدایی که از فارم شما در می‌آید عادت ندارند یا شاید مسئولان محلی خوششان نیاید کارخانه‌ای که تا دیروز n واحد از انرژی را مصرف می‌کرد حالا n+1 را مصرف کند. ضمن اینکه فضای یک کارخانه صنعتی چندان با اتصالات اینترنتی نوین سازگار نیست و داکت‌کشی احتمالا ضروری است.
استفاده از فضای دیتاسنتر برای راه‌اندازی فارم احتمالا نیاز شما به اینترنت پرسرعت را کاملا مرتفع می‌کند از فضای کارخانه هم کوچکتر است و از طرفی ایمنی آن هم بیشتر است. با این تفاسیر یک دیتاسنتر ممکن است به اندازه کارخانه صنعتی از برق صنعتی در مقیاس وسیع بهره‌مند نباشد.
پارک‌های علم و فناوری از جهتی مثل پارک هستند و با معافیت‌های مالیاتی که آنجا به شما می‌دهند می‌توانید چند سالی را خوش بگذارنید. تازه اگر بودجه‌تان برسد و بتوانید خودتان نیروگاه تأسیس کنید آن وقت برای 5 سال هم گاز رایگان از دولت می‌گیرید هم هزینه‌های دارایی را پرداخت نمی‌کنید. علاوه بر این فارم‌هایی که در این پارک‌ها تاسیس می‌شوند مورد حمایت و نگاه ویژه نهادهای دولتی و نیمه دولتی قرار می‌گیرند که خب این خودش به معنی نظارت و حساسیت بیشتر بر روی عملکرد فارم نیز هست.
اما بدون توجه به آب و هوا نباید هیچ مکانی را برای فارم ماینینگ انتخاب کنید. دمای استاندارد منطقه جغرافیایی فارم شما باید بین منفی 2 تا 40 درجه سانتی‌گراد باشد که البته حالت ایده‌آل 5 تا 15 درجه است. اما دمای داخل فارم که یونیت‌های پردازشی یا همان ریگ‌های ماینینگ در آن قرار دارند در بهترین حالت باید بین 5 تا 22 درجه باشد و در نهایت دمای داخل هر دستگاه ماینر ایسیک اگر به بیشتر از 100 درجه برسد یعنی وضعیت خطرناک شده و باید آنها را خاموش کرد. کار خوب این است که دمای ماینرها را همیشه زیر 70 درجه نگه دارید.
یکی دیگر از مسائل در هنگام انتخاب مکان مناسب برای فارم دوری یا نزدیکی از منابع برق است. مثلا دوستانی که قبلا فارم تاسیس کرده‌اند پیشنهاد می‌دهند که اگر مکان فارم شما از محل پست اصلی برق فاصله داشته باشد می‌توانید از چیزی به اسم بانک خازنی استفاده کنید. این بانک، مقاومت در برابر افت ولتاژ را افزایش می‌دهد و خب البته مزایای اقتصادی هم دارد.
راستی درباره پول اجاره یا خرید مکان مناسب برای فارم چیزی نگفتیم چون نوسان بازار مسکن بسیار زیاد است و قیمت‌ها هر روز بسته به عوامل مختلف بالا و پایین می‌شوند. خلاصه توصیه نهایی این است که قبل از خرید ایسیک‌ها مکان مناسب را پیدا کرده باشید و خیال‌تان از بابت آن راحت باشد.
Podcast (f-for-farm): Play in new window | Download
