ف مثل فارم – اپیزود صفر: آغاز ماینینگ

آغاز ماینینگ

فارم‌های ماینینگ کارخانه‌های بزرگی هستند که در آنها با به کارگیری برخی منابع و تجهیزات می‌توان انواع رمزارزها را ماین یا استخراج کرد. این تعریف کلاسیک و استاندارد بر خلاف تصور از وایت پیپر ساتوشی ناکاموتو گرفته نشده است.

اصلا چشم‌انداز ناکاموتو این نبود که روزگاری بعد از اختراع او یعنی بیت‌کوین، موجودیتی به نام فارم ماینینگ به وجود بیاید که بشود آنجا در مقیاس وسیع بیت‌کوین‌ها را ماین کرد. او ابدا نمی‌خواست ماینینگ به یک فرایند پیچیده تبدیل شود. در واقع برنامه این بود که هر کس بتواند با یک رایانه خانگی یا یک لپتاپ معمولی بیت‌کوین ماین کند تا همه پایداری بلاک‌چین بیت‌کوین تضمین شود و هم یک مسیر درآمدی جدید شکل بگیرد.

«لازلو هانییتز» کدنویس احتمالا بهترین مثال برای انجام ماموریت ساتوشی بود. او در خانه با لپ‌تاپش بیت‌کوین ماین می‌کرد و بعد از چند وقت که تعداد بیت‌کوین‌هایش زیاد شد و او نمی‌دانست باید با این همه بیت‌کوین چه کند، به نزدیک‌ترین شعبه پیتزای پاپا جانز مراجعه کرد و ده هزار بیت ناقابل را خرج دو عدد پیتزا نمود! این پیتزاها پایان بخش دوران ماینینگ خانگی بودند. با این حال ماینرها تصمیم گرفتند شانس خودشان را با کارت‌های گرافیک هم امتحان کنند. مزیت کارت‌های گرافیک یا همان GPU ها نسبت به CPU ها مصرف انرژی کمتر و توان پردازشی بیشتر بود. این روند تا سال ۲۰۱۳ ادامه داشت تا اینکه چینی‌های فرصت طلب پتانسیل بالای ماینینگ را کشف کردند. آنها به خوبی فهمیده بودند جای یک دستگاه ماینر اختصاصی قدرتمند و کم مصرف در این بازار خالی است. بالاخره جف گارزیک اولین ماینر ایسیک که در واقع یک دستگاه تخصصی برای ماینینگ رمزارزها بود را از شرکت کنان (Cannan) سفارش داد. چندی بعد «جیهان وو» (Jijan Woo) و «ژان میکری» به فکر تاسیس یک کمپانی غول‌پیکر افتادند که ماموریتش ساخت همین دستگاه‌های ایسیک بود و این شرکت جدید با نام بیت‌مین تا همین امروز در حال فعالیت است. بیت‌مین نقش به سزایی در شروع دوران ماینینگ صنعتی داشت.

مهم‌ترین سمبل دوران ماینینگ صنعتی استفاده از فارم‌های ماینینگ است که باعث همگرایی توان پردازشی چند صد یا چند هزار دستگاه ایسیک با همدیگر می‌شود و این به معنی کسب بیت‌کوین سریع‌تر است. توان پردازشی بعضی از بزرگترین فارم‌های دنیا اکنون به چند ده پتاهش می‌رسد. گاهی اوقات این تعداد دستگاه متعلق به یک شرکت حقوقی است مثل فارم بیت‌مین که مالکیت تمام ایسیک‌های آن در اختیار همین شرکت قرار دارد. اما بعضی از شرکت‌های عمدتا کوچکتر در کنار ماینرهای خودشان در ازای دریافت یک سهم ماهیانه از ماینرهای دیگران هم در فارم خودشان نگهداری می‌کنند. در ادبیات ماینینگ به این نوع خدمت کو-لوکیشن (Co-Location) هم می‌گویند.

این روزها در کنار فارم‌های بزرگ که تاسیس و نگهداری از آنها دشواری بیشتری دارد از راهکارهای جدیدی به اسم ماینینگ باکس صحبت می‌شود. این باکس‌ها که شرکت‌ها در ساخت‌ آنها سلایق خود را اعمال می‌کنند در واقع نمونه کوچک شده و قابل حمل فارم‌های بزرگ هستند. تعداد ایسیک‌هایی که در این باکس‌ها قرار می‌گیرد کمتر است و میزان توان پردازشی کمتری هم تولید می‌کنند و طبیعتا مصرف انرژی کمتری هم دارند.

اما صاحبان فارم‌ها یا باکس‌ها که می‌توانند اشخاص حقیقی و حقوقی باشند از مزایایی مثل امکان دریافت و پرداخت خارج از نظام بانکی جهانی و امکان دسترسی به ارزهای دیگری به غیر از دلار بهره‌مند می‌شوند. همچنین یک فارم بیت‌کوین در ۲۴ ساعت روز و در تمام ایام سال در حال فعالیت است. برای محصول این فارم‌ها که همان بیت‌کوین و آلت‌کوین هستند نیازی به بازاریابی نیست. از سوی دیگر برای تاسیس یک فارم ماینینگ نیاز به صرف زمان طولانی و یا مسکوت گذاشتن سرمایه نیست ضمن اینکه می‌توان از روزهای نخستین کار انتظار سودآوری داشت. عدم نیاز به نیروهای انسانی گسترده و عدم وابستگی تجهیزات موجود در فارم‌های ماینینگ به همدیگر از دیگر مزایای فارم هستند.

در مجموعه ف مثل فارم از فارم‌های ماینینگ برای شما می‌گوییم، از اهمیت آنها و از اینکه در طراحی و توسعه آنها باید به چه نکاتی توجه کرد. شما می‌توانید در هر اپیزود با یکی از موضوعات اساسی مربوط با فارم‌های ماینینگ آشنا شوید. این موضوعات عبارتند از ملاحظات قانونی، مکان‌یابی، سرمایه‌گذاری، انرژی برق، سرمایش، امنیت، سخت‌افزار، نرم‌افزار، نیروی انسانی و مدیریت بحران.

ف مثل فارم را از سایت آی‌آر بلاک‌چین و در شبکه‌های اجتماعی با آی‌دی irblockchain@ دنبال کنید.