نئو و اقتصاد هوشمند: هنر کپی‌سازی چینی ها این بار در عرصه فناوری زنجیره‌بلوک

نئو و اقتصاد هوشمند راهکاری برای اقتصاد هوشمند ارائه می‌کند که پاسخی به همه تردیدها است و می‌تواند تجربه لذت بخشی از تجارت را در عصر اینترنت به فرزندان تمدن بشری هدیه کند. برای آشنایی اولیه با نئو ویدیو زیر را ببینید.

اقتصاد بشری از سپیده دم تمدن با تبادل پایاپای کالا میان قبایل کوچک آغاز شد. برای این تبادل کالا که شکل کوچکی از تجارت بود اصول و قوانینی وضع شد.

درگذر زمان روستاها و بعد شهرها و کشورها وارد تجارت با یکدیگر شدند و این باعث شد که قوانین قبلی کارایی خودشان را از دست بدهند و درنتیجه اختلاف‌نظرهای تجاری گاهی با دیپلماسی و متأسفانه گاهی فقط با جنگ حل می‌شد.

بعدتر انقلاب صنعتی و توسعه همه‌جانبه بشر، عرصه را برای وجود مؤسساتی مثل بانک‌ها آماده کردند که وظیفه اولیه‌شان نگهداری از سرمایه‌ها و کمک به دولت‌ها بود. کم‌کم فرایند تجارت پیچیده‌تر و گسترده‌تر شد بنابراین ناچار شدیم برای حل مناقشه‌های تجاری بین طرفین داخلی و خارجی و اجرای بهتر قوانین از آن‌ها کمک بگیریم.

این مدلی است که تا همین چند دهه پیش در معامله‌های تجاری رعایت می‌شد و امروز نیز علی‌رغم کاستی‌هایی که دارد همچنان چرخ‌های تجارت را می‌چرخاند.

اما ظهور اینترنت و گسترش تجارت آنلاین در مقیاس وسیع که مخصوصاً در دهه اخیر اتفاق افتاده است باعث بر هم خوردن خیلی از اصول و قوانین حاکم بر تجارت شده است.

مثلاً ما در فضای اینترنت نمی‌توانیم از هویت طرف مورد تجارت مطمئن باشیم یا اگر تخلفی صورت بگیرد نمی‌دانیم قوانین کدام کشور باید در مورد آن اجرا شود.

حتی گاهی اوقات به دلیل حضور ذینفعان بسیار در یک معامله تجاری نمی‌دانیم چگونه دقیقاً شخصی که تخلف انجام داده را پیدا کنیم.

اما نئو و راهکاری که برای اقتصاد هوشمند ارائه می‌کند پاسخی به همه این تردیدها است که می‌تواند تجربه لذت بخشی از تجارت را در عصر اینترنت به فرزندان تمدن بشری هدیه کند.

نئو و اقتصاد هوشمند دقیقاً چیست؟

نئو (شخصیت اول مجموعه فیلم های ماتریکس) و اقتصاد هوشمند نوین که قبلاً انتشیرز هم نامیده می‌شد ورژن جدید اقتصاد و تجارت هوشمند با امکان ثبت قراردادهای تجاری در قالب قراردادهای هوشمند به‌صورت کد نویسی شده است.

این قراردادهای هوشمند در ساختار توزیع‌شده و غیرقابل تغییر زنجیره‌بلوک نئو ذخیره می‌شوند و دقیقاً بر اساس موافقت‌نامه بین طرفین تجاری و در زمانی که از قبل موردتوافق واقع‌شده اجرا می‌شوند.

همین فرایند، اقتصادی را شکل می‌دهد که در آن دو طرف یا حتی تعداد بیشتری از ذینفعان در یک تجارت می‌توانند بدون نیاز به اعتماد متقابل به یکدیگر بر روی یک قرارداد توافق کنند.

برای اجرایی کردن این هدف فناوری نئو امکان دیجیتال‌سازی انواع دارایی‌های فیزیکی را فراهم کرده است. به‌عبارت‌دیگر هرگونه دارایی فیزیکی می‌تواند در قالب یک دارایی دیجیتال در زنجیره‌بلوک نئو نمایان شود.

مالکیت این دارایی‌ها قابل‌انتقال و اشتراک بین هر تعداد از مالکین است. از این دیدگاه عملکرد اقتصاد هوشمند نئو به یک مرکز تهاتر مالی البته با هزینه‌های خیلی کمتر و قابل‌دسترس تر برای همگان شبیه است.

یکی دیگر از صفات ما هنگام تجارت این است که دوست داریم طرف معامله را کاملاً بشناسیم و امروز با حضور اینترنت و تجارت الکترونیک ممکن است ده‌ها طرف ملی و بین‌المللی در یک معامله وجود داشته باشند که شناخت هویت آن‌ها به‌آسانی امکان‌پذیر نیست.

نئو و اقتصاد هوشمند با شناسایی این نیاز امکانی برای تعیین هویت دیجیتال فراهم کرده که در طی آن‌همه اشخاص حقیقی و حقوقی صاحب هویت دیجیتال می‌شوند و اعضای شبکه نئو که قصد تجارت دارایی‌هایشان رادارند می‌توانند خودشان اشخاصی را انتخاب کنند که دارای یک هویت دیجیتال تأییدشده هستند.

با استفاده از این امکان دولت‌ها و مؤسسات می‌توانند ضمانت اجرایی قوانین تجارت در محیط اینترنت را تضمین می‌کنند و در نتیجه اعضا با خیال راحت از منصفانه بودن تجارت به معامله می‌پردازند.

به‌علاوه با توجه به اینکه امکان شناسایی قانون‌شکنان با تعیین هویت دیجیتال آن‌ها در نئو مشخص می‌شود، افراد از تقلب پرهیز می‌کنند.

درنتیجه اگر بخواهیم عملکرد نئو و اقتصاد هوشمندی که به همراه می‌آورد را خلاصه کنیم می‌توانیم نئو را امکانی برای تجارت قانونمند در محیط اینترنت و با استفاده از ساختار زنجیره‌بلوکی بدانیم که با دیجیتال‌سازی انواع دارایی‌های فیزیکی کارش را شروع کرده و سپس با تخصیص هویت دیجیتال به اشخاص حقیقی و حقوقی خواهان تجارت، تجربه آسان‌تر و درعین‌حال مطمئن‌تری از تجارت را به مردم ارائه می‌دهد.

ویژگی‌های نئو

نئو را به‌عنوان اتریوم چین هم می‌شناسند بنابراین وقتی می‌خواهیم ویژگی‌های آن را موردبررسی قرار دهیم باید به این نکته توجه داشته باشیم که چین به‌عنوان یک کشور کمونیست خیلی از فناوری‌های اطلاعاتی را مورد تحریم و فیلتر قرار داده است.

پس نئو باید این‌قدر جذاب باشد که بتواند به‌عنوان یک پلتفرم، انحصار خدمات زنجیره‌بلوکی چین را در دست بگیرد و این اتفاقی است که تاکنون افتاده است.

برخی از ویژگی‌های نئو عبارت‌اند از:

پشتیبانی از انواع دارایی‌ها

دارایی‌های دیجیتال دارایی‌های قابل کد نویسی و برنامه‌نویسی هستند که در قالب داده‌های الکترونیک وجود دارند. در زنجیره‌بلوک نئو و اقتصاد هوشمند کاربران می‌توانند انواع مختلفی از دارایی‌ها را ثبت و معامله کنند و به گردش درآورند.

ارتباط میان دارایی‌های فیزیکی و دارایی‌های دیجیتال نیز توسط هویت دیجیتال مشخص می‌شود.

به‌طورکلی دارایی‌های دیجیتال در زنجیره‌بلوک نئو را می‌توان به دو دسته عمومی و قراردادی تقسیم کرد.

دارایی‌های عمومی در فضای سیستم ذخیره می‌شوند و می‌توانند توسط تمام طرفین مورد شناسایی قرار بگیرند درحالی‌که دارایی‌های قراردادی در بخش محرمانه قرارداد هوشمند ذخیره می‌شوند و برای تشخیص به یک کلاینت (نسخه کارخواه) منطبق و سازگار نیاز دارند.

امکان استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی متنوع‌تر

نئو ادعا می‌کند که از توسعه و اجرای سریع قراردادهای هوشمند حمایت می‌کند. این ادعا ممکن نمی‌شود مگر با فراهم کردن آزادی بیشتر برای توسعه‌دهندگان و برنامه نویسان فناوری زنجیره‌بلوک.

نئو و اقتصاد هوشمند برعکس اتریوم که تنها از زبان دات‌نت و جاوا برای توسعه قراردادها استفاده می‌کند به برنامه نویسان اجازه می‌دهد از زبان‌هایی مثل پایتون و گو (Go) نیز بهره بگیرند.

همین موضوع باعث شده تا نئو بیشتر از ۹۰ درصد توسعه‌دهندگان را تحت پوشش قرار دهد. بنابراین می‌توان گفت در قیاس با اتریوم، یادگیری روش توسعه زنجیره‌بلوک نئو آسان‌تر و سریع‌تر است که باعث ایجاد پروژه‌های بیشتر زنجیره‌بلوکی با استفاده از نئو می‌شود.

هویت دیجیتال و یکپارچگی با اقتصاد حقیقی

بیت‌کوین و اتریوم در طول سال‌هایی که به استفاده عموم رسیده‌اند محرمانگی و ناشناس بودن افراد حاضر در زنجیره‌بلوک را سرلوحه شعارهای تبلیغاتی خودشان قرار داده‌اند اما این ویژگی دارای نقصی به نام عدم صحت و درستی تراکنش‌ها نیز است.

نئو قادر است این مسئله را با تخصیص هویت دیجیتال به هر شخص حقیقی و حقوقی حاضر در زنجیره‌بلوک حل کند.

نئو که از یک خاستگاه و تفکر چینی سرچشمه می‌گیرد باید خوشبختانه یا بدبختانه تابع قوانین کمونیستی آن کشور باشد. سازندگان نئو و اقتصاد هوشمندش اما چندان هم از این قضیه دلخور نیستند. آن‌ها از ابتدا اطلاعات هویتی تمام متقاضیان تجارت با دارایی‌های دیجیتال را به‌طور شفاف در اختیار گذاشته‌اند و درنتیجه مؤسسات قانون گذار چینی و در کل جامعه تجاری این کشور به این اطلاعات دسترسی دارند.

همین ویژگی به نئو و اقتصاد هوشمند امکان می‌دهد تا ضمن هماهنگی با دولت مرکزی، بتواند تجارت در چین را به مرحله جدیدی وارد کند.

روایی و کارایی بهتر در زنجیره‌بلوک نئو

مسائل امنیتی بی‌شماری که تاکنون بیت‌کوین و اتریوم به آن دچار شده‌اند باعث شده تا حملات متعددی به ساختار زنجیره‌بلوکی آن‌ها انجام بگیرد و درنتیجه خیلی از شرکت‌ها ناچار شده‌اند خدمات زنجیره‌بلوکی خودشان را حذف کنند و یا اقداماتی باهدف جلوگیری از حملات اختلال خدمات توزیع شده (DDOS) انجام دهند.

علاوه بر این الگوریتم اثبات کار که در خیلی از این رمزارزها مورداستفاده قرار می‌گیرد شدیداً انرژی بر است.

خیلی از استارتآپ‌ها مجبورند با قراردادهای هوشمند بر پایه اتریوم سروکار داشته باشند و همین انرژی بر بودن یک مانع بزرگ بر سر آن‌هاست.

اما نئو و اقتصاد هوشمند در تضاد با این‌ها از مدلی برای اجماع استفاده می‌کند که مکانیسم نیابتی تحمل خطای بیزانسی (dBFT) نامیده می‌شود. این مکانیسم فوق‌العاده پیچیده هم عدم برگشت‌پذیری تراکنش‌ها را تضمین می‌کند و هم باعث می‌شود تا تعداد زیادی تراکنش در هر ثانیه نسبت به اتریوم و بیت‌کوین انجام شوند.

با استفاده از این مکانیسم عدم برگشت‌پذیری تضمین می‌شود اما دسترس‌پذیری چندان موردتوجه قرار نمی‌گیرد. سازندگان نئو ئ اقتصاد هوشمند معتقدند که برای استفاده از قراردادهای هوشمند عدم برگشت‌پذیری مهم‌تر است.

به‌هرحال مسئله‌ای که نئو و اقتصاد هوشمندش با آن روبه‌رو هستند تازگی استفاده از این الگوریتم نسبت به الگوریتم‌های اثبات کار یا اثبات سهام است. این در حالی است که دوستداران نئو از مکانیسم الگوریتم نیابتی تحمل خطای بیزانسی دفاع می‌کنند و کارکرد یک‌ساله بدون اشکال این زنجیره‌بلوک با آن را به‌عنوان شاهد مطرح می‌کنند.

آن‌ها ترجیح می‌دهند به‌جای اینکه از الگوریتم اثبات کار استفاده کنند در ساختار زنجیره‌بلوکی حضور داشته باشند که به آن‌ها اطمینان می‌دهد تراکنش‌ها پس از ارسال یا دریافت نهایی شده‌اند و دیگر امکان برگشت آن‌ها وجود ندارد.

مزیت دیگر هم در زنجیره‌بلوک نئو و اقتصاد هوشمند همان تعداد بسیار بیشتر تراکنش‌ها در یک ثانیه است. این رقم معادل ۱۵ تراکنش اتریومی است درحالی‌که نئو از ده هزار تراکنش در زنجیره‌بلوک خود پشتیبانی می‌کند.

نکات پراکنده درباره نئو و اقتصاد هوشمند

مکانیسم تحمل خطای بیزانسی به‌عنوان الگوریتم اجماع در نئو مورداستفاده قرارگرفته و مشارکت گسترده همه اعضا در فرایند اجماع را امکان‌پذیر می‌کند. به‌عبارت‌دیگر دارندگان نئو به دفتردارهای موردنظرشان رأی می‌دهند و آن‌ها را تأیید می‌کنند.

در ادامه گروه منتخب دفترداران از طریق همین الگوریتم به اجماع می‌رسند و بلوک‌های جدید شکل می‌گیرد و این رأی‌گیری به‌طور پیوسته ادامه دارد.

در زنجیره‌بلوک نئو استخراج‌کنندگان یا همان ماینرها که در اتریوم یک ماهیت مسئله‌دار بوده‌اند حذف‌شده و به‌جای آن‌ها از “گره‌های دفترداری” و “دفترداران” استفاده‌شده است. این دفترداران با دریافت رمزارز گس (GAS) به‌عنوان مشوق تأیید تراکنش‌ها را انجام می‌دهند.

سیستم قراردادهای هوشمند نئو که درواقع ویژگی رقابتی این پلتفرم زنجیره‌بلوکی و اقتصاد هوشمندش محسوب می‌شود از سه قسمت مجزا تشکیل‌شده است. در قسمت اول ماشین‌های مجازی نئو تعبیه‌شده‌اند که وظیفه‌شان کنترل پردازش بر اساس عملکرد عملیات، منطق عملیات و … است. این ماشین‌های مجازی با استفاده از فنون برنامه‌نویسی سبُک و برای مقاصد عمومی تولیدشده‌اند و ازاین‌رو تا حد زیادی به ماشین‌های مجازی جاوا و دات‌نت شباهت دارند.

در بخشی دیگر خدمات تعامل‌پذیر قرارگرفته‌اند که برای آماده‌سازی عناصر مختلف زنجیره‌بلوک نئو و اقتصاد هوشمند از قبیل دفترکل، دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال، حافظه دائمی و … استفاده می‌شوند. خدمات تعامل‌پذیر به نئو امکان می‌دهند تا از ماشین‌های مجازی که در مرحله قبل معرفی شد استفاده کنند و درنتیجه تعاملی که میان این دو گروه برقرارشده باعث می‌شود که ماشین‌های مجازی نئو قابل‌انتقال (portability) به هر سیستمی خواه زنجیره‌بلوکی، خواه غیر زنجیره‌بلوکی باشد.

این ویژگی باعث افزایش سودمندی قراردادهای هوشمند می‌شود.

درنهایت سومین جز سیستم قراردادهای هوشمند بسته توسعه نئو و اقتصاد هوشمند است که حاوی کامپایلرها و پلاگین های ضروری برای توسعه و بهبود عملکرد قراردادهای هوشمند برای برنامه نویسان است.

این بسته خیلی از نیازهای برنامه‌نویسی را حل کرده و باعث شده تا نئو برخلاف اتریوم از انعطاف‌پذیری بیشتری برخوردار باشد.

یکی دیگر از نوآوری‌های نئو و اقتصاد هوشمند مکانیسم ضد کوانتومی آن است که باعث می‌شود رایانه‌های کوانتومی که دارای توان پردازشی خیلی بالایی هستند نتوانند به‌آسانی تمام زنجیره‌بلوک نئو را استخراج کنند و رمزارزهای GAS را به جیب بزنند!

برخی از انتقادات و ملاحظات پیرامون نئو

اولین مطلب این است که نئو درواقع رمزارزی به معنی واقعی کلمه ندارد و عمده تلاشش این است که پلی میان سیستم مالی فعلی و فناوری نوین مالی باشد و در این راه سعی کرده از امکاناتی همچون قراردادهای هوشمند، هویت دیجیتال و … استفاده کند.

اما به‌هرحال رمزارزی به‌عنوان نئو  وجود دارد که در مقاله سفید به آن اشاره شده است و ظاهراً بیشتر شبیه به یک سهام سنتی عمل می‌کند. تقریباً ۵۰ درصد از این نئوها در همان مرحله عرضه آغازین سهام (ICO) به مردم فروخته‌شده و ۵۰ درصد دیگر نزد روسای این شرکت است. به‌هرروی زنجیره‌بلوکی که قرار است در چین به فعالیتش ادامه دهد باید منطبق با اهداف دولتی و بعضاً آموزه‌های های کمونیستی این کشورِ باشد. مثلاً یکی از این آموزه‌ها بر این مفهوم تأکید دارد که هر واحد پولی باید “مجموعه‌ای باارزش ثابت” باشد.

بیت‌کوین و اتریوم و خیلی از رمزارزهای دیگر این ویژگی را ندارند اما نئو چینی به بهترین شکل آن را رعایت کرده است و توانسته به‌راحتی امکان استفاده از پول کاغذی را در اختیار طرفین معامله قرار دهد.

از کجا باید شروع کنم؟

با مراجعه بخش دانلود سایت نئو و اقتصاد هوشمند می توانید از میان چندین امکان متفاوت برای ورود به دنیای اقتصاد هوشمند یکی را انتخاب کنید.

سازندگان نئو کیف پول‌های الکترونیکی متعددی را توسعه داده اند که هر کدام بسته به سیستم عامل دستگاه شما کارایی های متفاوتی دارند. البته نسخه تحت وب کیف پول هم آماده شده که می توانید با راحتی بیشتر آن را به کار بگیرید.

نئووالت یکی از نسخه‌های تحت وب کیف‌پول نئو است که توسط جامعه توسعه دهندگان نئو ساخته شده است.

با توجه به اینکه طراحان این کیف‌ درباره امنیت آن اطمینان خاطر داده‌اند، شما می توانید به سادگی کیف پول خودتان را در این سایت ایجاد کنید.

نکته ای باید به آن توجه کنید این است که هر چند تمام نسخه های تحت وب و حتی دسکتاپ و موبایل کیف‌پول نئو در سایت اصلی معرفی شده اما برای دریافت پشتیبانی فنی باید مستقیما با سازندگان آنها در ارتباط باشید.

مختصات بازار نئو برای علاقه‌مندان (سپتامبر ۲۰۱۷)

جمع بندی

شور و اشتیاق انسان به رد و بدل کردن چیزهایی که در اختیار دارد از همان گام های آغازین این مخلوق بر روی کره زمین نشان داد که اهل تجارت است.

در ابتدا هر دو طرف از معامله ای که انجام داده بودند رضایت داشتند. یک نفر کیسه ای برنج داده بود و در ازای آن هیزم گرفته بود. یکی سفره غذایی اش را با برنج ها تنوع می داد و دیگری زمستان سردش را با هیزم ها گرم می کرد.

اما بعدتر تکه کاغذی به اسم پول میان انسان ها رواج پیدا کرد و وقتی همه چیز پیشرفته شد و ما انسان ها صاحب تخصص های مختلف شدیم، دیگر تبادل کالا به کالا نمی توانست گزینه مناسبی برای تجارت باشد.

بنابراین بانک ها را درست کردیم تا با قوانینی که می گذارند و مسئول اجرای آن‌ها می شوند بتوانیم با تعداد افراد بیشتر و به شکل موثرتری تجارت کنیم.

ظهور اینترنت اما یکبار دیگر قواعد بازی را تغییر داد. در همین زمان ها بود که ناکاموتو با اختراع بیت‌کوین فناوری زنجیره‌بلوک را به ما معرفی کرد.

از قابلیت های فراوان این فناوری یکی همین بهبود تجارت است و چینی ها که آنها را بزرگترین مقلدان صنعت دنیا می دانیم این بار زنجیره بلوکی به نام نئو را عرضه کردند که اتریوم چین نامیده می شود.

نئو و اقتصاد هوشمندش با بازطراحی فن قراردادهای هوشمند برگرفته از اتریوم و تخصیص هویت دیجیتال به طرفین معامله و استفاده از مکانیسم نیابتی تحمل خطای بیزانسی می خواهند تجربه جدیدی از تجارت را در اختیار انسان ها بگذارند.

نئو که از دل یک کشور کمونیستی و البته قدرتمند ریشه گرفته پلتفرمی را طراحی کرده که نه به اندازه زنجیره‎بلوک‌های قبل از خودش ضد دولت مرکزی و آزادی طلب و نه به اندازه بانک ها و موسسات مالی فعلی محافظه کار و سنتی است. نئو خون سبز رنگی در میان رگ‌های تجارت جهانی است که در حال تراشیدن پیکره اقتصاد هوشمند است.