
نئو و اقتصاد هوشمند راهکاری برای اقتصاد هوشمند ارائه میکند که پاسخی به همه تردیدها است و میتواند تجربه لذت بخشی از تجارت را در عصر اینترنت به فرزندان تمدن بشری هدیه کند. برای آشنایی اولیه با نئو ویدیو زیر را ببینید.
اقتصاد بشری از سپیده دم تمدن با تبادل پایاپای کالا میان قبایل کوچک آغاز شد. برای این تبادل کالا که شکل کوچکی از تجارت بود اصول و قوانینی وضع شد.
درگذر زمان روستاها و بعد شهرها و کشورها وارد تجارت با یکدیگر شدند و این باعث شد که قوانین قبلی کارایی خودشان را از دست بدهند و درنتیجه اختلاف نظرهای تجاری گاهی با دیپلماسی و متأسفانه گاهی فقط با جنگ حل میشد.
بعدتر انقلاب صنعتی و توسعه همه جانبه بشر، عرصه را برای وجود مؤسساتی مثل بانک ها آماده کردند که وظیفه اولیه شان نگهداری از سرمایه ها و کمک به دولت ها بود. کم کم فرایند تجارت پیچیده تر و گسترده تر شد بنابراین ناچار شدیم برای حل مناقشه های تجاری بین طرفین داخلی و خارجی و اجرای بهتر قوانین از آن ها کمک بگیریم.
این مدلی است که تا همین چند دهه پیش در معامله های تجاری رعایت میشد و امروز نیز علی رغم کاستی هایی که دارد همچنان چرخ های تجارت را میچرخاند.
اما ظهور اینترنت و گسترش تجارت آنلاین در مقیاس وسیع که مخصوصاً در دهه اخیر اتفاق افتاده است باعث بر هم خوردن خیلی از اصول و قوانین حاکم بر تجارت شده است.
مثلاً ما در فضای اینترنت نمیتوانیم از هویت طرف مورد تجارت مطمئن باشیم یا اگر تخلفی صورت بگیرد نمیدانیم قوانین کدام کشور باید در مورد آن اجرا شود.
حتی گاهی اوقات به دلیل حضور ذینفعان بسیار در یک معامله تجاری نمیدانیم چگونه دقیقاً شخصی که تخلف انجام داده را پیدا کنیم.
اما نئو و راهکاری که برای اقتصاد هوشمند ارائه میکند پاسخی به همه این تردیدها است که میتواند تجربه لذت بخشی از تجارت را در عصر اینترنت به فرزندان تمدن بشری هدیه کند.
نئو و اقتصاد هوشمند دقیقاً چیست؟
نئو (شخصیت اول مجموعه فیلم های ماتریکس) و اقتصاد هوشمند نوین که قبلاً انتشیرز هم نامیده میشد ورژن جدید اقتصاد و تجارت هوشمند با امکان ثبت قراردادهای تجاری در قالب قراردادهای هوشمند به صورت کد نویسی شده است.
این قراردادهای هوشمند در ساختار توزیع شده و غیرقابل تغییر زنجیره بلوک نئو ذخیره میشوند و دقیقاً بر اساس موافقت نامه بین طرفین تجاری و در زمانی که از قبل موردتوافق واقع شده اجرا میشوند.
همین فرایند، اقتصادی را شکل میدهد که در آن دو طرف یا حتی تعداد بیشتری از ذینفعان در یک تجارت میتوانند بدون نیاز به اعتماد متقابل به یکدیگر بر روی یک قرارداد توافق کنند.
برای اجرایی کردن این هدف فناوری نئو امکان دیجیتال سازی انواع دارایی های فیزیکی را فراهم کرده است. به عبارت دیگر هرگونه دارایی فیزیکی میتواند در قالب یک دارایی دیجیتال در زنجیره بلوک نئو نمایان شود.
مالکیت این دارایی ها قابل انتقال و اشتراک بین هر تعداد از مالکین است. از این دیدگاه عملکرد اقتصاد هوشمند نئو به یک مرکز تهاتر مالی البته با هزینه های خیلی کمتر و قابل دسترس تر برای همگان شبیه است.
یکی دیگر از صفات ما هنگام تجارت این است که دوست داریم طرف معامله را کاملاً بشناسیم و امروز با حضور اینترنت و تجارت الکترونیک ممکن است ده ها طرف ملی و بین المللی در یک معامله وجود داشته باشند که شناخت هویت آن ها به آسانی امکان پذیر نیست.
نئو و اقتصاد هوشمند با شناسایی این نیاز امکانی برای تعیین هویت دیجیتال فراهم کرده که در طی آن همه اشخاص حقیقی و حقوقی صاحب هویت دیجیتال میشوند و اعضای شبکه نئو که قصد تجارت دارایی هایشان رادارند میتوانند خودشان اشخاصی را انتخاب کنند که دارای یک هویت دیجیتال تأییدشده هستند.
با استفاده از این امکان دولت ها و مؤسسات میتوانند ضمانت اجرایی قوانین تجارت در محیط اینترنت را تضمین میکنند و در نتیجه اعضا با خیال راحت از منصفانه بودن تجارت به معامله میپردازند.
به علاوه با توجه به اینکه امکان شناسایی قانون شکنان با تعیین هویت دیجیتال آن ها در نئو مشخص میشود، افراد از تقلب پرهیز میکنند.
درنتیجه اگر بخواهیم عملکرد نئو و اقتصاد هوشمندی که به همراه میآورد را خلاصه کنیم میتوانیم نئو را امکانی برای تجارت قانونمند در محیط اینترنت و با استفاده از ساختار زنجیره بلوکی بدانیم که با دیجیتال سازی انواع دارایی های فیزیکی کارش را شروع کرده و سپس با تخصیص هویت دیجیتال به اشخاص حقیقی و حقوقی خواهان تجارت، تجربه آسان تر و درعین حال مطمئن تری از تجارت را به مردم ارائه میدهد.
ویژگی های نئو
نئو را به عنوان اتریوم چین هم میشناسند بنابراین وقتی میخواهیم ویژگی های آن را موردبررسی قرار دهیم باید به این نکته توجه داشته باشیم که چین به عنوان یک کشور کمونیست خیلی از فناوری های اطلاعاتی را مورد تحریم و فیلتر قرار داده است.
پس نئو باید این قدر جذاب باشد که بتواند به عنوان یک پلتفرم، انحصار خدمات زنجیره بلوکی چین را در دست بگیرد و این اتفاقی است که تاکنون افتاده است.
برخی از ویژگی های نئو عبارت اند از:
پشتیبانی از انواع دارایی ها
دارایی های دیجیتال دارایی های قابل کد نویسی و برنامه نویسی هستند که در قالب داده های الکترونیک وجود دارند. در زنجیره بلوک نئو و اقتصاد هوشمند کاربران میتوانند انواع مختلفی از دارایی ها را ثبت و معامله کنند و به گردش درآورند.
ارتباط میان دارایی های فیزیکی و دارایی های دیجیتال نیز توسط هویت دیجیتال مشخص میشود.
به طورکلی دارایی های دیجیتال در زنجیره بلوک نئو را میتوان به دو دسته عمومیو قراردادی تقسیم کرد.
دارایی های عمومیدر فضای سیستم ذخیره میشوند و میتوانند توسط تمام طرفین مورد شناسایی قرار بگیرند درحالی که دارایی های قراردادی در بخش محرمانه قرارداد هوشمند ذخیره میشوند و برای تشخیص به یک کلاینت (نسخه کارخواه) منطبق و سازگار نیاز دارند.
امکان استفاده از زبان های برنامه نویسی متنوع تر
نئو ادعا میکند که از توسعه و اجرای سریع قراردادهای هوشمند حمایت میکند. این ادعا ممکن نمیشود مگر با فراهم کردن آزادی بیشتر برای توسعه دهندگان و برنامه نویسان فناوری زنجیره بلوک.
نئو و اقتصاد هوشمند برعکس اتریوم که تنها از زبان دات نت و جاوا برای توسعه قراردادها استفاده میکند به برنامه نویسان اجازه میدهد از زبان هایی مثل پایتون و گو (Go) نیز بهره بگیرند.
همین موضوع باعث شده تا نئو بیشتر از 90 درصد توسعه دهندگان را تحت پوشش قرار دهد. بنابراین میتوان گفت در قیاس با اتریوم، یادگیری روش توسعه زنجیره بلوک نئو آسان تر و سریع تر است که باعث ایجاد پروژه های بیشتر زنجیره بلوکی با استفاده از نئو میشود.
هویت دیجیتال و یکپارچگی با اقتصاد حقیقی
بیت کوین و اتریوم در طول سال هایی که به استفاده عموم رسیده اند محرمانگی و ناشناس بودن افراد حاضر در زنجیره بلوک را سرلوحه شعارهای تبلیغاتی خودشان قرار داده اند اما این ویژگی دارای نقصی به نام عدم صحت و درستی تراکنش ها نیز است.
نئو قادر است این مسئله را با تخصیص هویت دیجیتال به هر شخص حقیقی و حقوقی حاضر در زنجیره بلوک حل کند.
نئو که از یک خاستگاه و تفکر چینی سرچشمه میگیرد باید خوشبختانه یا بدبختانه تابع قوانین کمونیستی آن کشور باشد. سازندگان نئو و اقتصاد هوشمندش اما چندان هم از این قضیه دلخور نیستند. آن ها از ابتدا اطلاعات هویتی تمام متقاضیان تجارت با دارایی های دیجیتال را به طور شفاف در اختیار گذاشته اند و درنتیجه مؤسسات قانون گذار چینی و در کل جامعه تجاری این کشور به این اطلاعات دسترسی دارند.
همین ویژگی به نئو و اقتصاد هوشمند امکان میدهد تا ضمن هماهنگی با دولت مرکزی، بتواند تجارت در چین را به مرحله جدیدی وارد کند.
روایی و کارایی بهتر در زنجیره بلوک نئو
مسائل امنیتی بی شماری که تاکنون بیت کوین و اتریوم به آن دچار شده اند باعث شده تا حملات متعددی به ساختار زنجیره بلوکی آن ها انجام بگیرد و درنتیجه خیلی از شرکت ها ناچار شده اند خدمات زنجیره بلوکی خودشان را حذف کنند و یا اقداماتی باهدف جلوگیری از حملات اختلال خدمات توزیع شده (DDOS) انجام دهند.
علاوه بر این الگوریتم اثبات کار که در خیلی از این رمزارزها مورداستفاده قرار میگیرد شدیداً انرژی بر است.
خیلی از استارتآپ ها مجبورند با قراردادهای هوشمند بر پایه اتریوم سروکار داشته باشند و همین انرژی بر بودن یک مانع بزرگ بر سر آن هاست.
اما نئو و اقتصاد هوشمند در تضاد با این ها از مدلی برای اجماع استفاده میکند که مکانیسم نیابتی تحمل خطای بیزانسی (dBFT) نامیده میشود. این مکانیسم فوق العاده پیچیده هم عدم برگشت پذیری تراکنش ها را تضمین میکند و هم باعث میشود تا تعداد زیادی تراکنش در هر ثانیه نسبت به اتریوم و بیت کوین انجام شوند.
با استفاده از این مکانیسم عدم برگشت پذیری تضمین میشود اما دسترس پذیری چندان موردتوجه قرار نمیگیرد. سازندگان نئو ئ اقتصاد هوشمند معتقدند که برای استفاده از قراردادهای هوشمند عدم برگشت پذیری مهم تر است.
به هرحال مسئله ای که نئو و اقتصاد هوشمندش با آن روبه رو هستند تازگی استفاده از این الگوریتم نسبت به الگوریتم های اثبات کار یا اثبات سهام است. این در حالی است که دوستداران نئو از مکانیسم الگوریتم نیابتی تحمل خطای بیزانسی دفاع میکنند و کارکرد یک ساله بدون اشکال این زنجیره بلوک با آن را به عنوان شاهد مطرح میکنند.
آن ها ترجیح میدهند به جای اینکه از الگوریتم اثبات کار استفاده کنند در ساختار زنجیره بلوکی حضور داشته باشند که به آن ها اطمینان میدهد تراکنش ها پس از ارسال یا دریافت نهایی شده اند و دیگر امکان برگشت آن ها وجود ندارد.
مزیت دیگر هم در زنجیره بلوک نئو و اقتصاد هوشمند همان تعداد بسیار بیشتر تراکنش ها در یک ثانیه است. این رقم معادل 15 تراکنش اتریومیاست درحالی که نئو از ده هزار تراکنش در زنجیره بلوک خود پشتیبانی میکند.
نکات پراکنده درباره نئو و اقتصاد هوشمند
مکانیسم تحمل خطای بیزانسی به عنوان الگوریتم اجماع در نئو مورداستفاده قرارگرفته و مشارکت گسترده همه اعضا در فرایند اجماع را امکان پذیر میکند. به عبارت دیگر دارندگان نئو به دفتردارهای موردنظرشان رأی میدهند و آن ها را تأیید میکنند.
در ادامه گروه منتخب دفترداران از طریق همین الگوریتم به اجماع میرسند و بلوک های جدید شکل میگیرد و این رأی گیری به طور پیوسته ادامه دارد.
در زنجیره بلوک نئو استخراج کنندگان یا همان ماینرها که در اتریوم یک ماهیت مسئله دار بوده اند حذف شده و به جای آن ها از “گره های دفترداری” و “دفترداران” استفاده شده است. این دفترداران با دریافت رمزارز گس (GAS) به عنوان مشوق تأیید تراکنش ها را انجام میدهند.
سیستم قراردادهای هوشمند نئو که درواقع ویژگی رقابتی این پلتفرم زنجیره بلوکی و اقتصاد هوشمندش محسوب میشود از سه قسمت مجزا تشکیل شده است. در قسمت اول ماشین های مجازی نئو تعبیه شده اند که وظیفه شان کنترل پردازش بر اساس عملکرد عملیات، منطق عملیات و … است. این ماشین های مجازی با استفاده از فنون برنامه نویسی سبُک و برای مقاصد عمومیتولیدشده اند و ازاین رو تا حد زیادی به ماشین های مجازی جاوا و دات نت شباهت دارند.
در بخشی دیگر خدمات تعامل پذیر قرارگرفته اند که برای آماده سازی عناصر مختلف زنجیره بلوک نئو و اقتصاد هوشمند از قبیل دفترکل، دارایی های دیجیتال، هویت دیجیتال، حافظه دائمیو … استفاده میشوند. خدمات تعامل پذیر به نئو امکان میدهند تا از ماشین های مجازی که در مرحله قبل معرفی شد استفاده کنند و درنتیجه تعاملی که میان این دو گروه برقرارشده باعث میشود که ماشین های مجازی نئو قابل انتقال (portability) به هر سیستمیخواه زنجیره بلوکی، خواه غیر زنجیره بلوکی باشد.
این ویژگی باعث افزایش سودمندی قراردادهای هوشمند میشود.
درنهایت سومین جز سیستم قراردادهای هوشمند بسته توسعه نئو و اقتصاد هوشمند است که حاوی کامپایلرها و پلاگین های ضروری برای توسعه و بهبود عملکرد قراردادهای هوشمند برای برنامه نویسان است.
این بسته خیلی از نیازهای برنامه نویسی را حل کرده و باعث شده تا نئو برخلاف اتریوم از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار باشد.
یکی دیگر از نوآوری های نئو و اقتصاد هوشمند مکانیسم ضد کوانتومیآن است که باعث میشود رایانه های کوانتومیکه دارای توان پردازشی خیلی بالایی هستند نتوانند به آسانی تمام زنجیره بلوک نئو را استخراج کنند و رمزارزهای GAS را به جیب بزنند!
برخی از انتقادات و ملاحظات پیرامون نئو
اولین مطلب این است که نئو درواقع رمزارزی به معنی واقعی کلمه ندارد و عمده تلاشش این است که پلی میان سیستم مالی فعلی و فناوری نوین مالی باشد و در این راه سعی کرده از امکاناتی همچون قراردادهای هوشمند، هویت دیجیتال و … استفاده کند.
اما به هرحال رمزارزی به عنوان نئو وجود دارد که در مقاله سفید به آن اشاره شده است و ظاهراً بیشتر شبیه به یک سهام سنتی عمل میکند. تقریباً 50 درصد از این نئوها در همان مرحله عرضه آغازین سهام (ICO) به مردم فروخته شده و 50 درصد دیگر نزد روسای این شرکت است. به هرروی زنجیره بلوکی که قرار است در چین به فعالیتش ادامه دهد باید منطبق با اهداف دولتی و بعضاً آموزه های های کمونیستی این کشورِ باشد. مثلاً یکی از این آموزه ها بر این مفهوم تأکید دارد که هر واحد پولی باید “مجموعه ای باارزش ثابت” باشد.
بیت کوین و اتریوم و خیلی از رمزارزهای دیگر این ویژگی را ندارند اما نئو چینی به بهترین شکل آن را رعایت کرده است و توانسته به راحتی امکان استفاده از پول کاغذی را در اختیار طرفین معامله قرار دهد.
از کجا باید شروع کنم؟
با مراجعه بخش دانلود سایت نئو و اقتصاد هوشمند میتوانید از میان چندین امکان متفاوت برای ورود به دنیای اقتصاد هوشمند یکی را انتخاب کنید.
سازندگان نئو کیف پول های الکترونیکی متعددی را توسعه داده اند که هر کدام بسته به سیستم عامل دستگاه شما کارایی های متفاوتی دارند. البته نسخه تحت وب کیف پول هم آماده شده که میتوانید با راحتی بیشتر آن را به کار بگیرید.
نئووالت یکی از نسخه های تحت وب کیف پول نئو است که توسط جامعه توسعه دهندگان نئو ساخته شده است.
با توجه به اینکه طراحان این کیف درباره امنیت آن اطمینان خاطر داده اند، شما میتوانید به سادگی کیف پول خودتان را در این سایت ایجاد کنید.
نکته ای باید به آن توجه کنید این است که هر چند تمام نسخه های تحت وب و حتی دسکتاپ و موبایل کیف پول نئو در سایت اصلی معرفی شده اما برای دریافت پشتیبانی فنی باید مستقیما با سازندگان آنها در ارتباط باشید.
جمع بندی
شور و اشتیاق انسان به رد و بدل کردن چیزهایی که در اختیار دارد از همان گام های آغازین این مخلوق بر روی کره زمین نشان داد که اهل تجارت است.
در ابتدا هر دو طرف از معامله ای که انجام داده بودند رضایت داشتند. یک نفر کیسه ای برنج داده بود و در ازای آن هیزم گرفته بود. یکی سفره غذایی اش را با برنج ها تنوع میداد و دیگری زمستان سردش را با هیزم ها گرم میکرد.
اما بعدتر تکه کاغذی به اسم پول میان انسان ها رواج پیدا کرد و وقتی همه چیز پیشرفته شد و ما انسان ها صاحب تخصص های مختلف شدیم، دیگر تبادل کالا به کالا نمیتوانست گزینه مناسبی برای تجارت باشد.
بنابراین بانک ها را درست کردیم تا با قوانینی که میگذارند و مسئول اجرای آن ها میشوند بتوانیم با تعداد افراد بیشتر و به شکل موثرتری تجارت کنیم.
ظهور اینترنت اما یکبار دیگر قواعد بازی را تغییر داد. در همین زمان ها بود که ناکاموتو با اختراع بیت کوین فناوری زنجیره بلوک را به ما معرفی کرد.
از قابلیت های فراوان این فناوری یکی همین بهبود تجارت است و چینی ها که آنها را بزرگترین مقلدان صنعت دنیا میدانیم این بار زنجیره بلوکی به نام نئو را عرضه کردند که اتریوم چین نامیده میشود.
نئو و اقتصاد هوشمندش با بازطراحی فن قراردادهای هوشمند برگرفته از اتریوم و تخصیص هویت دیجیتال به طرفین معامله و استفاده از مکانیسم نیابتی تحمل خطای بیزانسی میخواهند تجربه جدیدی از تجارت را در اختیار انسان ها بگذارند.
نئو که از دل یک کشور کمونیستی و البته قدرتمند ریشه گرفته پلتفرمیرا طراحی کرده که نه به اندازه زنجیرهبلوک های قبل از خودش ضد دولت مرکزی و آزادی طلب و نه به اندازه بانک ها و موسسات مالی فعلی محافظه کار و سنتی است. نئو خون سبز رنگی در میان رگ های تجارت جهانی است که در حال تراشیدن پیکره اقتصاد هوشمند است.