یکی از ارکان پذیرش فناوری بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال در جامعه، توجه به آن‌ها در مراکز دانشگاهی است.
ارائه واحدهای درسی مرتبط با این فناوری و کاربردهای آن می‌تواند یک کارکرد دوگانه داشته باشد. در وهله اول این واحدهای درسی یک نوع وجاهت قانونی را به فضای فناوری زنجیره‌بلوک اضافه می‌کنند و در مرحله دوم می‌توانند منابع معتبری از اطلاعات در این فضای پر از شبهه باشند.
در حال حاضر چندین دانشگاه آمریکایی دوره‌های بین‌رشته‌ای را تدارک دیده‌اند که موضوع آن‌ها آشنایی با فناوری بلاک‌چین و رمزارزها است. از بین این دانشگاه‌ها می‌توان به کارنگی ملون، دوک و ام آی تی و … اشاره کرد.
اما پروفسور دیوید یرماک که در دانشگاه نیویورک حقوق و تجارت تدریس می‌کند از اولین اعضای جامعه دانشگاهی بود که از سال ۲۰۱۴ دوره‌های آموزشی با محوریت ارزهای دیجیتال را آغاز کرد.
کلاس‌های او که در ابتدا چندان جدی گرفته نمی‌شد، امسال به‌اندازه‌ای علاقه‌مند پیداکرده است که برای ۲۲۵ دانشجویش باید از بزرگ‌ترین کلاس دانشگاه نیویورک استفاده کند.
این استقبال گسترده در دانشگاه معروف برکلی کالیفرنیا هم اتفاق افتاد و باعث شد تعداد زیادی از دانشجویان نه‌تنها در کلاس بلکه در راهروها بنشینند و از مطالب یک سخنرانی با عنوان “بلاک‌چین، اقتصاد رمزارزی و آینده فناوری” یادداشت‌برداری کنند.
همچنین استاد دانشگاه دوک در این رابطه با روزنامه نیویورک‌تایمز مصاحبه کرده و گفته است:
دانشجویان کلاس من تقریباً از همه رشته‌ها هستند. آن‌ها خوب فهمیدند که فناوری زنجیره‌بلوک بسیاری از عرصه‌های تجاری را متحول خواهد کرد و به همین دلیل تصمیم گرفتند که قبل از اینکه در برابر این موج تحول شکسته بشوند خودشان از ساختارشکن‌ها باشند.
علاوه بر اساتید خود دانشجویان در دانشگاه‌های مختلف هم فعالیت‌های صنفی را باهدف آشنایی بیشتر با فناوری بلاک‌چین و دنیای ارزهای دیجیتال آغاز کرده‌اند.
مثلاً گروهی از دانشجویان برکلی باشگاهی برای برگزاری سمینارهای دانشجویی با همین موضوع ترتیب داده‌اند. یا در ابتکاری جالب‌تر گروه Blockchainers در منچستر انگلیس رویدادهایی باهدف آموزش مفاهیم زنجیره‌بلوک و رمزارزها برگزار می‌کنند که دانشجویان دانشگاه این شهر از مخاطبان اصلی آن هستند.
به هر روی توجه جامعه دانشگاهی به مباحث فناوری بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال درحالی‌که دولت‌ها هنوز در پیچ‌وخم قانون‌گذاری بر روی آن هستند نشان می‌دهد که اساتید و دانشجویان منتظر این قانون‌گذاری‌ها نمی‌دانند و با درک ارزشمندی آن‌ها از طریق گذراندن واحدهای درسی خودشان را برای تحولی که قرار است در همه صنایع اتفاق بیفتد آماده می‌کنند.
